Świętochłowice - Forum bez polityki

Idzie to tyż posuchać na www.ojgyn.blog.onet.pl

Bez te łostatnie chnet śtyrnǒście lǒt – kej jǒ Wōm, moje roztomiyłe suchǒczki i suchǒcze, łozprawiōm te moje klachy, bery i bǒjki – nierōłz gǒdǒłech ci ło tych wszyjskich szykownych balandrach, ło kasprowaniu i wyrǒbianiu bez tyn cǒłki karnewal, ło słepaniu gorzǒły i szczylaniu kalichlorkym, placpatrōnami lebo tyż inkszymi lojchtkuglami. Nałōnczǒs tyż tego karnewalu przitrefiajōm ci sie nōm wszyjskim łosobliwe fale, cufale. Ło jednym takim cufalu jużech łozprawiǒł, ale tak sie miarkuja, iże werci sie go przipōmnieć. Tak prǒwdōm, to niy joch to wypokopiōł, ino jedyn wigyjc i szpasownik, Pyjter Bałtroczyk, ale takech ci ta gyszichta miǒł rǒd, iże musza jōm po naszymu sam gynał łopedzieć. Niy bydzie to pewnikym gynał te same, co łōn łozprawiǒł, ale możno tyż mi to wyjńdzie szpasownie. Tōż dejcie sie moji ludkowie pozōr.
Ludzie trefiajōm sie bez tyn karnewal na roztomajtych biglach, bōmsach i karnewalowych balach, słepiōm ku tymu tańcowaniu mocka nǒpitkōw, wina i gorzǒły i niyskorzij chopy, jak to chopy, blank inakszij znǒjdujōm sie po tyj gorzǒle niźli baby. Jes pǒra regli, co i jak przinǒleżi zrobić kej sie mǒ już pod myckōm, coby na łostatku niy szturmować, i niy holofić. Nǒjważniyjsze, coby ze takigo faszingbalu wylazować nǒjniyskorzij kole piyrszyj. Bo niyskorzij to ci sie napoczynajōm te chopske łozprǒwki:
– Gǒdǒłech ci już to?... Niy? To ci rzykna... dzisiǒj ci rzykna... Niy gǒdǒłech ci jesce, ale ci rzykna... Niy wierzisz mi? Ja, jǒ ci rzykna, dzisiǒj ci to wszyjsko byda rzōńdziōł... Żǒdnymu jescech tego niy pedziǒł, ale tobie powiym! Ja tobie rzykna... Suchej chopie, boch jesce nigdy ło tym niy gǒdǒł...
I tak poradzōm naprane chopy bamōńcić bez kielanǒście minut. Bo kǒżdymu śnich sie zdǒ, iże ino łōn mǒ cosik do pedzyniǒ, inō łōnymu sie zdǒ, iże ino tyż łōnego wszyjske muszōm suchać... Ale, przitrefiajōm sie i inksze cufale. Kǒżdy tyż chycōny chop musi pokǒzać, iże wiela poradzi zdziǒłać, mocka siyły jes w niym i niy ma takij zachy, kieryj by niy poradziōł wydolić.
Bōłech ci kiejsik ze kamratami, ze ftorymi sztudiyrowalichmy na glywickij politechnice (do kupy ze naszymi babeczkami), na takim karnewalowym bōmsie, nō i jakech to skorzij gǒdǒł, napoczło sie te iptowate fandzolynie po gorzǒle.
– Wiysz Jorg – napoczynǒ nǒjstarszyjszy snǒs Erich – kiejbyś tak miǒł takǒ fōncla, możno ze 60 watōw, to wrajzisz jōm do gymby ale... niy bydziesz poradziōł ji nazǒd wyciōngnōńć ...
– E, tam Erich, niy plyć, jǒ bych niy poradziōł tyj fōncli wyjmnōńć, kiejech sie jōm sōm do gymby rajn wrajziōł?
– A czamu niy? Czamu? – łodezwǒł sie Tyjdi, ftory zawdy musiǒł swoji piyńć ceskich do kǒżdyj zwadźby wciepnōńć.
– Nō... eee... wiysz... ta byrna ci tam jakosik bez te zymbole przelejzie... ale niyskorzij to... miarkujesz ... te zymbole mǒsz deczko do zadku krziwe i ppp... nazǒd niy idzie ...
– Znacy sie wlyjź wlejzie ta fōncla, ino nazǒd niy? – pytōm sie opaternie...
– Ja, gynał... takech przecamć pedziǒł – tuplikuje dalszij Erich.
– Co? Co, jǒ tego niy zrobia... jǒ?
– Dej pokōj Jorg – haltuja go deczko – kiej tak gǒdǒ, to pewnikiym mǒ prawie.
– Co? Jǒ tego niy poradza? A poradza, poradza... ōłber dejcie mi sam jedna jakǒ fōncla ze tego srogigo krisbaumu...
Nō, zrobiōło sie kole nǒs deczko auflaufu... jedne kcieli to łobejzdrzić, inksze tuplikowali, co to sie niy werci... niy werci sie popsować taki gryfny fest, takǒ szykownistǒ zabawa.
Ale Jorg (nǒjmodszy snǒs i nǒjbarzij uwziynty) niy dǒł już pokōj ino uprził sie, co łyknie ta byrna i nazǒd jōm ze tyj swojij napranyj gymby wyjmnie.
Muzyka ustała pinkolić, ludzie tak stanyli naobkoło, Jorg wziōn łod naszego ōłbra ta byrna, szejśćdziesiōntka i na łoczach wszyjskich wrajziōł jōm do gymby i... drzist... łostała rajn... targo do sia... nic... łoparła sie ło te jego zymbole...
– He, he... kiejby miǒł gybis, to by możno wydolōł – napocznōł sie lachać jedyn łoszkliwiec gorol.
A Jorg nic, styrcy na pojstrzodku zolu ze tōm fōnclōm we ryju i cosik tam mrōncy, prōbuje gǒdać ale blank go niy idzie spokopić. Jedyn ze tulmy byzuchantōw gǒdǒ, coby mu bez jakǒ rułka wlǒć deczko gorzǒły abo zeltru, to możno mu pōjńdzie... Inkszy juzaś prōbowǒł wrajzić mu do pychola widołka i tak jakosik łod zadku sztuchnōńć ta fōncla... tyż na psinco sie to zdało... Inkszy juzaś fric pedziǒł, coby przikludzić sam jedne ramiy ze krōnlojchtra, łobkryńci sie i zatym deczko pociōngnie, możno ta fōncla ze jego pychola wylejzie? Ftosik jesce dǒł do wymiarkowaniǒ, coby bez jakijsik szlauch napojić go gorzǒłōm a zatym prasknōńć go wrōłz we łoba lica, fōncla prasknie i... możno sie chop niy udowi... Jorg sie szarłatny na fresie robi, niy ma co, ino trza zawołać waleska i zakludzić tego upokornego Jorga do lazarytu. Po jakichsik pǒruch minutkach przijechała taksa (trocha nōm bōło gańba ze tōm waleskōm i retōngym), wciepli my na Jorga jakla ze kapudrokiym, jǒch wlǒz śniym rajn i pojechalichmy do lazarytu, dō nǒs na Strzelcōw Bytōńskich. Drōgōm ino tyn taksiǒrz tak jakosik podyjzdrzliwie zaziyrǒł na nǒs we zdrzadełku. Kamrat ino mrōncǒł cosik tam... eemmm eee...
– Panoczku, a rzyknōm mi ino, po jakiymu tyn wasz kamrat mǒ we pycholu fōncla? Kciōł na masknbalu łodgrǒwać nachtlampecka? – spytǒł ci sie mie tyn taksiǒrz.
– Niy – łodrzykōm taksiǒrzowi – my ino poszli ło weta, eźli udǒ mu sie łykniyntǒ byrna 60 wat wyciōngnōńć nazǒd ze gymby...
– Nō, i co... tak mu ta byrna we ryju łostała?
– Ja, ja łostała, bo to jes ōnmyjglich skuli zymbōw takǒ fōncla wyjmnōńć nazǒd.
Przikludziyli my sie do tego lazarytu, zakwanckali sie na ta izba przijyńć, Jorg ze kapucōm na gowie, coby go żǒdyn niy poznǒł. Wylazuje dochtōr, kukǒ tak na Jorga, pokiwǒł deczko gowōm...
Niyjedne już przi kǒżdyj karnewalowyj sobocie uwidziǒł. Kǒzǒł mu wlyjźć rajn, połoglōndǒł, narychtowǒł jakisik medikamynt i dǒł mu srogǒ szprica po kieryj zwiyngły mu wszyjske muskle... szyflodka tyż mu już ci zarǒzki łoklapła... byrna... sru... wylazła...
Do kupy niy zetwało ani dwie godziny i bylichmy nazǒd na balu. Nō, trza to bōło łoblǒć. Jorg łobsztalowǒł laga, jǒ drugǒ, ftosik trzeciǒ tela, co Jorg miǒł biyda ze słepaniym... dalszij ci miǒł te muskle zwiyngniynte i fōrt ci mu ta dolnǒ szuflǒdka ślatywała...
– Eee chopy, widzicie? Jǒ durch mōm muskle moji fresy zwiyngniynte, fōrt mi ta dolnǒ szuflǒdka łoblatuje... pewnikiym terǒzki bych mōg ta fōncla wrajzik do gymby rajn i niyskorzij bez utropy nazǒd jōm wyjmnōńć...
– Chopie, aboś ty łogup, aboś ty jes jaki? – pytōm sie go. – Kcesz dalszij sam nōm gupieć?
– Dej pokōj Ojgyn, ta szprica dugo trzimie, mocka zetwǒ podwiyl łōna ustanie fōngować.
I anichmy sie pozdali Jorg ta łomamlanǒ, łobrziganǒ fōncla juzaś łyknōł i sru... byrna juzaś łostała mu we ryjoku i niy ma smiyłuj sie... muszymy juzaś wartko jechać do lazarytu. Łobsztalowalichmy taksa, ale inkszǒ, jadymy do lazarytu... ale tyż do inkszego, coby gańby se niy robić we naszym... Taksiǒrz prziwiōz nǒs do lazarytu na Karolka, wlazujymy rajn, Jorg ze kapucōm na gowie i ze fōnclōm we ryjoku... a sam... kukōm ... i łoczōm niy wiyrza... na stołku siedzi... taksiǒrz ze tyj piyrszyj taksy...

_________________
Ojgyn z Pnioków